ΤΡΕΙΣ ΓΙΟΙ

Κοιμήσου πρώτο μου παιδί,
σε χρυσαφένια κούνια.
Να ’ν’ η ζωή σου μια γιορτή
κι οι χάρες της μιλιούνια.

Να γίνεις πρώτος και τρανός.
Δική σου γη και ουρανός.

Κοιμήσου νυχτολούλουδο
και δεύτερέ μου γιόκα,
και παραμύθια σου ’γνεσα
με της καρδιάς τη ρόκα.

Γραφιάς να γίνεις και σοφός,
στ’ αδέρφι σου να δίνεις φως.

Και συ στερνό παιδάκι μου,
μια στάλα αποκοιμήσου,
γιατί γοργά θα χρειαστεί
να βγάλεις το ψωμί σου.

Να γίνεις χτίστης και σκαφτιάς,
γιατί γεννήθης να ρωτάς.