ΑΘΗΝΑΣ Τώρα που η βουή κοπάζεισ’ αυτό το δρόμο κάτι αλλάζειμπαίνει και μέσα σου φωνάζει.Τώρα που η αγορά σωπαίνειτην άσφαλτο το φως ξεπλένειλάμα ψυχρή που μπαινοβγαίνει.Το άδειο βήμα μου πατάω.Τώρα τη μάσκα μου πετάωκι αυτό που ζήταγα ζητάω.Νύχτας αρχή.Παραπατάς.Ψυχή μονήστην Αθηνάς. Back